nog heel druk

Zal even wat van me laten horen omdat ik gisteren een kaartje van Dora kreeg met de vraag hoe het hier ging. Nou eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik het oude jaar slecht uit ben gegaan, maar ook weer in.
We willen heel graag veel, maar ik kom tijd en energie te kort.
De zorg omtrent mijn zoon is veel intensiever geworden vooral nadat we 14 dagen terug 's morgens een geluid hoorde wat niet normaal was. Ik ben gelijk bij mijn zoon gaan kijken en hij had het heel erg benauwd en alle slijm kwam uit zijn mond. Dit gelijk schoon gemaakt, maar zijn ademhaling was niet wat het moest zijn + dat hij zo slap als een vaatdoek was, dus de huisartspost gebeld (was 5.00 uur)  en daarop kreeg ik te horen dat ik direct 112 moest bellen en de ambulance onderweg was.
We gissen nu eigenlijk nog steeds wat het eigenlijk is geweest, want het kan een epelipsie aanval geweest zijn, maar ook de ligorthese omdat die veel te klein is en de houding dus niet goed is en ook omdat iedereen hier verkouden was kon hij natuurlijk ook ziek gaan worden. Dan heeft hij wel veel meer aanvallen, maar nooit zoals dit! De ambulance broerder kon eigenlijk niets meten behalve zijn temperatuur.
Zuurstof enz. lukte allen niet. Ook konden ze geen contact krijgen, dus moest ik zelf kijken of ik wel contact kon krijgen zodat ik wist dat hij wel bij was omdat hij eerst constant weg viel. Omdat hun eigenlijk niet wisten wat ze moesten lieten ze hem met een gerust hart bij me achter en als er wat was mocht ik rustig weer bellen. Hunnen gaven met wel het compliment dat ik precies wist wat ik deed en dat ik gewoon rustig bleef en dus beter voor hem kon zorgen dan hun. Die dag moest ik wel even bij de huisarts langs met hem om antibiotica te halen en verder viel hij in veel aanvallen en natuurlijk erg veel slapen. Moet toe geven dat vanaf dat moment de communicatie tussen mijn zoon en mij erg veranderd is en vind dit heel erg jammer en doe alle moeite om misschien toch weer op het oude terecht te kunnen komen? Hoop mijn oude zoon terug te krijgen, maar weet dat de kans klein is. Wel stop ik er alle energie in.
 Heb hem vanaf die dag niet meer op z'n ligorthese durven te leggen, dus dan maar los. Alleen is het probleem dat dit niet goed is voor z'n houding, dus gistermiddag kwamen ze om een nieuwe afdruk te maken en dan zien we wel wanneer er een nieuwe is omdat het ziekenfonds eerst goedkeuring moet geven.
Daarnaast kwam er ook geen schot in de zaak in het mogen bouwen van de aanpassing van het huis wat al jaren speelt totdat ik afgelopen vrijdag er zo zat van was dat ik de gemeente verteld heb dat ik mijn rechtsbijstandsverzekering maar eens ga in schakelen. Je raad het al, nml. nu willen ze dus weer overal naar gaan kijken, maar wel over de rug van ons, want in die meer dan 10 jaar had alles al lang geregeld kunnen zijn,  maar nu moet het nu nog komen en moeten we zelf mee gaan betalen voor jaren. (weet nog niet hoe, maar voel me behoorlijk genaaid, want voor 2015 hoefde dit nml. niet) (mijn ouders hadden ons financieel willen gaan helpen, maar jammer genoeg is deze mogelijkheid weg gevallen, dus we moeten maar kijken wat we kunnen, vandaar dat ik hoop dat er juridisch nog wat geregeld kan worden zodat het bedrag lager kan worden of nog beter helemaal niet, want als het voor 2015 klaar was geweest, had dit alles niet gehoeven)
Ook zijn de oude tekeningen afgekeurd, dus alles moest weer aangepast worden en moet ik gaan orientieren naar mogelijkheden, dus kwam er gistermorgen iemand voor bv. een tillift en douchebrancard en de bouwtekening die we graag zo willen indienen.
Volgende week komt hier een juridisch adviseur met ons mee kijken wat mogelijk is.
Dus eigenlijk ben ik nog heel veel aan het regelen omtrent mijn moeder, zoon enz.
Heb in de tussentijd even zitten kleuren, maar lukt echter nog steeds niet  en ben ik wel wat aan het knooien geweest met afbeeldingen die nog gekleurd lagen, maar het wil gewoon niet vlotten.
Ik wil meer, maar er komt weinig uit mijn handen omdat de laatste tijd de zorg veel intensiever is geworden en er behoorlijk veel geregeld moet worden.
Daarnaast kan ik op dit moment de energie niet vinden om te knutselen als ik even de handen vrij heb.
We komen wel weer terug, maar kan nog niet beloven wanneer en zeker is dat het wel veel rustiger gaat worden op mijn blog dan voorheen, want de zorg wordt steeds zwaarder.

Lieve groetjes Jolanda