Het is een tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen.
Inmiddels is de verbouwing klaar en alles netjes afgewerkt.
Helaas zou je denken dat er rust zou komen, maar helaas het mag nog niet waar zijn.
We hebben nu een tillift zodat ik de 60 kg niet meer hoe te tillen, maar jammer genoeg zijn de doeken tot op heden nog niet goed, dus zelf nog maar tillen.
Het aangepaste bed is te hoog voor tillift en moet lager voor komen, ook helaas in gevecht met ziekenfonds hierover omdat overal op bezuinigd moet worden. Wordt je afgescheept met goedkoopste, maar niet haalbaar in deze situatie.
Ook hebben we sinds kort een andere rolstoel. Joepie zou je denken. Maar ook daar zijn we nog bezig. Zodra je een winkel ingaat, gaat het alarm af. Niet erg grappig in combinatie met de epelipsie. en daarnaast is deze niet te bevestigen in onze aangepaste bus, dus moet weer aanpassing aan de bus komen. Zelf heb ik zoiets, van doe maar een ander onderstel die wel in de bus pas en waarbij geen alarm af gaat, maar ja je moet het tegenwoordig doen met wat in depot is.
Ook deze dingen gaan goed komen, maar kost tijd en energie.
Zodra er hier rust komt, wil ik mijn hobby gaan oppakken. Mis het eigenlijk wel heel erg.
In het begin zal het wel gaan tegen vallen, want het kleuren wil me niet meer van de hand en het was al niet goed.
donderdag 2 maart 2017
zondag 23 oktober 2016
dank je wel
Wil de mensen die aan mijn verjaardag hebben gedacht heel erg bedanken!
Was erg verrast.
Ben nml. al heel lang niet meer op mijn blog geweest en daardoor gaan er veel volgers weg.
Eigenlijk wel logisch.
Ik kom terug zodra het hier wat rustiger wordt.
Kan vertellen dat de verbouwing op mijn verjaardag begonnen is, maar ook gelijk weer gestopt ivm constructie van fundering. Als het goed is wordt er morgen weer aan begonnen.
Hoop niet teveel van deze stopjes te krijgen, want duurt het alleen maar langer.
Moet nu heel bekrompen leven. De berging is eraf, tuinhuisje weg enz, dus alles opgeslagen. Leefruimte is 8x4 meter met gezin van 6 man en hondjes op begane grond. Maar het wordt weer leefbaar!
Heb in korte tijd afscheid moeten nemen van 2 hondjes en ben bang dat hier niet bij blijft, maar mijn hondjes zijn oud, dus wel realistisch. Heb wel een jonge shih tzu erbij genomen omdat ik de mijne heel erg bleef missen.
Was erg verrast.
Ben nml. al heel lang niet meer op mijn blog geweest en daardoor gaan er veel volgers weg.
Eigenlijk wel logisch.
Ik kom terug zodra het hier wat rustiger wordt.
Kan vertellen dat de verbouwing op mijn verjaardag begonnen is, maar ook gelijk weer gestopt ivm constructie van fundering. Als het goed is wordt er morgen weer aan begonnen.
Hoop niet teveel van deze stopjes te krijgen, want duurt het alleen maar langer.
Moet nu heel bekrompen leven. De berging is eraf, tuinhuisje weg enz, dus alles opgeslagen. Leefruimte is 8x4 meter met gezin van 6 man en hondjes op begane grond. Maar het wordt weer leefbaar!
Heb in korte tijd afscheid moeten nemen van 2 hondjes en ben bang dat hier niet bij blijft, maar mijn hondjes zijn oud, dus wel realistisch. Heb wel een jonge shih tzu erbij genomen omdat ik de mijne heel erg bleef missen.
donderdag 28 juli 2016
update
Het is al erg lang geleden dat ik iets van me heb laten horen.
Tot op heden heb ik nog geen tijd en energie gehad om te knutselen.
Er is hier erg veel gebeurd om ons heen. (paar sterfgevallen)
Alle tijd en energie die ik heb gaat op aan de zorg voor anderen.
Mijn man is herstellende van een burnout.
Mijn lichaam geeft heel duidelijk zijn grenzen aan, maar dit komt wel goed.
Heb afscheid moet nemen van mijn hondje na 15 jaar eind vorig jaar.
Heb op dit moment een nest pupjes liggen. Was niet de bedoeling, maar kon het ook niet over mijn hart krijgen om het weg te laten halen. Het is een groot nest, dus bijvoeden met flesjes.
Heb ook nog goed nieuws, nml. na meer dan 2,5 jaar weer opnieuw het gevecht aan te zijn gaan om de woning aangepast te krijgen, is het nu eindelijk zover dat we mogen gaan bouwen.
Heb moeten vechten voor mijn rechten via gerecht, maar gewonnen.
Dus kunnen we dit jaar eindelijk een slaapkamer en badkamer beneden krijgen.
Ook komt er dan eindelijk een tillift.
Mijn zoon is inmiddels meer dan 55 kg en meer dan 1.70 lang.
Ik til hem nog steeds zelf en hij is groter dan mij.
Hoop zodra de verbouwing klaar is en mijn gezondheid wat beter is, mijn hobby weer op te pakken.
Ben echt aan de ontspanning toe!
Wordt dit jaar niet meer!
Zodra de woning aangepast is moeten we zelf de spullen allemaal afwerken en inrichten.
(Als ik er aan denk, zal ik wel een foto maken van de verbouwing en anders als het klaar is)
Moet nu eerst de berging leeg maken en tuinhuis opruimen ivm verbouwing. De berging wordt ook van steen (is nu hout) en het tuinhuisje kan niet op z'n plek blijven staan en moet waarschijnlijk nieuwe kleinere komen. Maar eerst moet alles opgeslagen worden, want de tuin moet vrij zijn ivm bouwen.
Als ik eerlijk ben zie ik erg tegen de verbouwing op, maar het is gewoon heel erg nodig en zal na die tijd veel gemakkelijk zijn. Dus moet door de zure appel heen.
Ik wens iedereen een fijne vakantie, gezondheid en hobby toe!
Veel liefs, Jolanda.
Tot op heden heb ik nog geen tijd en energie gehad om te knutselen.
Er is hier erg veel gebeurd om ons heen. (paar sterfgevallen)
Alle tijd en energie die ik heb gaat op aan de zorg voor anderen.
Mijn man is herstellende van een burnout.
Mijn lichaam geeft heel duidelijk zijn grenzen aan, maar dit komt wel goed.
Heb afscheid moet nemen van mijn hondje na 15 jaar eind vorig jaar.
Heb op dit moment een nest pupjes liggen. Was niet de bedoeling, maar kon het ook niet over mijn hart krijgen om het weg te laten halen. Het is een groot nest, dus bijvoeden met flesjes.
Heb ook nog goed nieuws, nml. na meer dan 2,5 jaar weer opnieuw het gevecht aan te zijn gaan om de woning aangepast te krijgen, is het nu eindelijk zover dat we mogen gaan bouwen.
Heb moeten vechten voor mijn rechten via gerecht, maar gewonnen.
Dus kunnen we dit jaar eindelijk een slaapkamer en badkamer beneden krijgen.
Ook komt er dan eindelijk een tillift.
Mijn zoon is inmiddels meer dan 55 kg en meer dan 1.70 lang.
Ik til hem nog steeds zelf en hij is groter dan mij.
Hoop zodra de verbouwing klaar is en mijn gezondheid wat beter is, mijn hobby weer op te pakken.
Ben echt aan de ontspanning toe!
Wordt dit jaar niet meer!
Zodra de woning aangepast is moeten we zelf de spullen allemaal afwerken en inrichten.
(Als ik er aan denk, zal ik wel een foto maken van de verbouwing en anders als het klaar is)
Moet nu eerst de berging leeg maken en tuinhuis opruimen ivm verbouwing. De berging wordt ook van steen (is nu hout) en het tuinhuisje kan niet op z'n plek blijven staan en moet waarschijnlijk nieuwe kleinere komen. Maar eerst moet alles opgeslagen worden, want de tuin moet vrij zijn ivm bouwen.
Als ik eerlijk ben zie ik erg tegen de verbouwing op, maar het is gewoon heel erg nodig en zal na die tijd veel gemakkelijk zijn. Dus moet door de zure appel heen.
Ik wens iedereen een fijne vakantie, gezondheid en hobby toe!
Veel liefs, Jolanda.
donderdag 29 oktober 2015
dank je wel
Hierbij wil ik een ieder die een verjaardagskaartje heeft gestuurd heel erg bedanken.
Was blij verrast dat er nog een aantal bloggers aan mij gedacht hadden, vooral omdat het erg stil op mijn blog is. Zie ook het aantal volgers dalen, maar kan hier op dit moment niets aan doen.
Het zal nog wel een poosje rustig blijven van mijn kant. Hoop dat 2016 een beter jaar voor ons mag worden.en ik mijn hobby toch weer kan op pakken. Hier gaan we nu van de ene tegenslag in de volgende en tot op heden zijn we nog geen stap verder.
Heel veel liefs van mijn kant en ik kom terug ook al zal het waarschijnlijk nog wel een poosje duren, maar heb mijn hobby echt nodig voor de ontspanning!
Was blij verrast dat er nog een aantal bloggers aan mij gedacht hadden, vooral omdat het erg stil op mijn blog is. Zie ook het aantal volgers dalen, maar kan hier op dit moment niets aan doen.
Het zal nog wel een poosje rustig blijven van mijn kant. Hoop dat 2016 een beter jaar voor ons mag worden.en ik mijn hobby toch weer kan op pakken. Hier gaan we nu van de ene tegenslag in de volgende en tot op heden zijn we nog geen stap verder.
Heel veel liefs van mijn kant en ik kom terug ook al zal het waarschijnlijk nog wel een poosje duren, maar heb mijn hobby echt nodig voor de ontspanning!
woensdag 27 mei 2015
blauw/groen
De komende tijd zal ik proberen met enige regelmaat kaartjes te plaatsen die al een tijdje klaar waren, maar nog nooit geplaatst. Van dit model heb ik er veel gemaakt (bijna 30 stuks) Dus hoop dat het niet gaat vervelen. Tussentijd zal ik ook andere laten zien. Vanaf nu probeer ik weer wat kleurwerk op te gaan pakken en af en toe een nieuwe kaart te gaan maken. Blij dat ik nog wat voorraad heb.
Het afdrukje is gekleurd met distress markers.
Het papier is van me to you.
Als versiering verschillende stansjes, glitter, meeldraad, plakparels, kant, lint, bedel,geponste takjes en bloemetjes.
Met dit kaartje doe ik graag mee aan:
- timeformagnoliachallenge.blogspot.nl challenge 92 verjaardag
Het afdrukje is gekleurd met distress markers.
Het papier is van me to you.
Als versiering verschillende stansjes, glitter, meeldraad, plakparels, kant, lint, bedel,geponste takjes en bloemetjes.
Met dit kaartje doe ik graag mee aan:
- timeformagnoliachallenge.blogspot.nl challenge 92 verjaardag
zaterdag 23 mei 2015
Ik kom terug!
Beste volgers,
Bij deze wil ik laten weten dat ik het bloggen toch weer wil gaan oppakken, maar ik kan niet meer de tijd ervoor vrij maken zoals ik gedaan heb, dus zal ik minder kunnen maken. Heb nog wel bijna 50 kaartjes die ik kan plaatsen. Hier is de situatie nog niets veranderd, de verbouwing zijn we nog steeds voor aan het vechten. Het bouwbedrijf wat we hadden benaderd is failliet gegaan, dus maar weer anderen benaderd.
Het blijft vechten voor alles! Hier is de laatste veel gebeurd en het is net alsof het nooit ophoud.
Naast alle ellende hebben we ook nog een nieuw gezinslid in huis genomen en dit brengt weer vreugde, maar kost ook veel tijd en energie. Mijn man wou graag een echte hond (herder) en gaat politieopleiding met haar doen. Dit is voor mij echt iets anders dan mijn oude shih tzu en cavaliers, maar wel erg leuk!
Omdat ik een belofte had gedaan dat een ieder een kaartje voor haar verjaardag terug kreeg, waarvan ik ook een kaartje had gehad, maar die vanaf dec. niet heb kunnen waar maken heb ik iedereen iets toegestuurd (allemaal anders) en probeer ik vanaf nu een ieder weer een kaart te sturen.
Sorry, maar wou toch voor iedereen iets doen!
Bij deze wil ik laten weten dat ik het bloggen toch weer wil gaan oppakken, maar ik kan niet meer de tijd ervoor vrij maken zoals ik gedaan heb, dus zal ik minder kunnen maken. Heb nog wel bijna 50 kaartjes die ik kan plaatsen. Hier is de situatie nog niets veranderd, de verbouwing zijn we nog steeds voor aan het vechten. Het bouwbedrijf wat we hadden benaderd is failliet gegaan, dus maar weer anderen benaderd.
Het blijft vechten voor alles! Hier is de laatste veel gebeurd en het is net alsof het nooit ophoud.
Naast alle ellende hebben we ook nog een nieuw gezinslid in huis genomen en dit brengt weer vreugde, maar kost ook veel tijd en energie. Mijn man wou graag een echte hond (herder) en gaat politieopleiding met haar doen. Dit is voor mij echt iets anders dan mijn oude shih tzu en cavaliers, maar wel erg leuk!
Omdat ik een belofte had gedaan dat een ieder een kaartje voor haar verjaardag terug kreeg, waarvan ik ook een kaartje had gehad, maar die vanaf dec. niet heb kunnen waar maken heb ik iedereen iets toegestuurd (allemaal anders) en probeer ik vanaf nu een ieder weer een kaart te sturen.
Sorry, maar wou toch voor iedereen iets doen!
vrijdag 20 maart 2015
nog heel druk
Zal even wat van me laten horen omdat ik gisteren een kaartje van Dora kreeg met de vraag hoe het hier ging. Nou eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik het oude jaar slecht uit ben gegaan, maar ook weer in.
We willen heel graag veel, maar ik kom tijd en energie te kort.
De zorg omtrent mijn zoon is veel intensiever geworden vooral nadat we 14 dagen terug 's morgens een geluid hoorde wat niet normaal was. Ik ben gelijk bij mijn zoon gaan kijken en hij had het heel erg benauwd en alle slijm kwam uit zijn mond. Dit gelijk schoon gemaakt, maar zijn ademhaling was niet wat het moest zijn + dat hij zo slap als een vaatdoek was, dus de huisartspost gebeld (was 5.00 uur) en daarop kreeg ik te horen dat ik direct 112 moest bellen en de ambulance onderweg was.
We gissen nu eigenlijk nog steeds wat het eigenlijk is geweest, want het kan een epelipsie aanval geweest zijn, maar ook de ligorthese omdat die veel te klein is en de houding dus niet goed is en ook omdat iedereen hier verkouden was kon hij natuurlijk ook ziek gaan worden. Dan heeft hij wel veel meer aanvallen, maar nooit zoals dit! De ambulance broerder kon eigenlijk niets meten behalve zijn temperatuur.
Zuurstof enz. lukte allen niet. Ook konden ze geen contact krijgen, dus moest ik zelf kijken of ik wel contact kon krijgen zodat ik wist dat hij wel bij was omdat hij eerst constant weg viel. Omdat hun eigenlijk niet wisten wat ze moesten lieten ze hem met een gerust hart bij me achter en als er wat was mocht ik rustig weer bellen. Hunnen gaven met wel het compliment dat ik precies wist wat ik deed en dat ik gewoon rustig bleef en dus beter voor hem kon zorgen dan hun. Die dag moest ik wel even bij de huisarts langs met hem om antibiotica te halen en verder viel hij in veel aanvallen en natuurlijk erg veel slapen. Moet toe geven dat vanaf dat moment de communicatie tussen mijn zoon en mij erg veranderd is en vind dit heel erg jammer en doe alle moeite om misschien toch weer op het oude terecht te kunnen komen? Hoop mijn oude zoon terug te krijgen, maar weet dat de kans klein is. Wel stop ik er alle energie in.
Heb hem vanaf die dag niet meer op z'n ligorthese durven te leggen, dus dan maar los. Alleen is het probleem dat dit niet goed is voor z'n houding, dus gistermiddag kwamen ze om een nieuwe afdruk te maken en dan zien we wel wanneer er een nieuwe is omdat het ziekenfonds eerst goedkeuring moet geven.
Daarnaast kwam er ook geen schot in de zaak in het mogen bouwen van de aanpassing van het huis wat al jaren speelt totdat ik afgelopen vrijdag er zo zat van was dat ik de gemeente verteld heb dat ik mijn rechtsbijstandsverzekering maar eens ga in schakelen. Je raad het al, nml. nu willen ze dus weer overal naar gaan kijken, maar wel over de rug van ons, want in die meer dan 10 jaar had alles al lang geregeld kunnen zijn, maar nu moet het nu nog komen en moeten we zelf mee gaan betalen voor jaren. (weet nog niet hoe, maar voel me behoorlijk genaaid, want voor 2015 hoefde dit nml. niet) (mijn ouders hadden ons financieel willen gaan helpen, maar jammer genoeg is deze mogelijkheid weg gevallen, dus we moeten maar kijken wat we kunnen, vandaar dat ik hoop dat er juridisch nog wat geregeld kan worden zodat het bedrag lager kan worden of nog beter helemaal niet, want als het voor 2015 klaar was geweest, had dit alles niet gehoeven)
Ook zijn de oude tekeningen afgekeurd, dus alles moest weer aangepast worden en moet ik gaan orientieren naar mogelijkheden, dus kwam er gistermorgen iemand voor bv. een tillift en douchebrancard en de bouwtekening die we graag zo willen indienen.
Volgende week komt hier een juridisch adviseur met ons mee kijken wat mogelijk is.
Dus eigenlijk ben ik nog heel veel aan het regelen omtrent mijn moeder, zoon enz.
Heb in de tussentijd even zitten kleuren, maar lukt echter nog steeds niet en ben ik wel wat aan het knooien geweest met afbeeldingen die nog gekleurd lagen, maar het wil gewoon niet vlotten.
Ik wil meer, maar er komt weinig uit mijn handen omdat de laatste tijd de zorg veel intensiever is geworden en er behoorlijk veel geregeld moet worden.
Daarnaast kan ik op dit moment de energie niet vinden om te knutselen als ik even de handen vrij heb.
We komen wel weer terug, maar kan nog niet beloven wanneer en zeker is dat het wel veel rustiger gaat worden op mijn blog dan voorheen, want de zorg wordt steeds zwaarder.
Lieve groetjes Jolanda
We willen heel graag veel, maar ik kom tijd en energie te kort.
De zorg omtrent mijn zoon is veel intensiever geworden vooral nadat we 14 dagen terug 's morgens een geluid hoorde wat niet normaal was. Ik ben gelijk bij mijn zoon gaan kijken en hij had het heel erg benauwd en alle slijm kwam uit zijn mond. Dit gelijk schoon gemaakt, maar zijn ademhaling was niet wat het moest zijn + dat hij zo slap als een vaatdoek was, dus de huisartspost gebeld (was 5.00 uur) en daarop kreeg ik te horen dat ik direct 112 moest bellen en de ambulance onderweg was.
We gissen nu eigenlijk nog steeds wat het eigenlijk is geweest, want het kan een epelipsie aanval geweest zijn, maar ook de ligorthese omdat die veel te klein is en de houding dus niet goed is en ook omdat iedereen hier verkouden was kon hij natuurlijk ook ziek gaan worden. Dan heeft hij wel veel meer aanvallen, maar nooit zoals dit! De ambulance broerder kon eigenlijk niets meten behalve zijn temperatuur.
Zuurstof enz. lukte allen niet. Ook konden ze geen contact krijgen, dus moest ik zelf kijken of ik wel contact kon krijgen zodat ik wist dat hij wel bij was omdat hij eerst constant weg viel. Omdat hun eigenlijk niet wisten wat ze moesten lieten ze hem met een gerust hart bij me achter en als er wat was mocht ik rustig weer bellen. Hunnen gaven met wel het compliment dat ik precies wist wat ik deed en dat ik gewoon rustig bleef en dus beter voor hem kon zorgen dan hun. Die dag moest ik wel even bij de huisarts langs met hem om antibiotica te halen en verder viel hij in veel aanvallen en natuurlijk erg veel slapen. Moet toe geven dat vanaf dat moment de communicatie tussen mijn zoon en mij erg veranderd is en vind dit heel erg jammer en doe alle moeite om misschien toch weer op het oude terecht te kunnen komen? Hoop mijn oude zoon terug te krijgen, maar weet dat de kans klein is. Wel stop ik er alle energie in.
Heb hem vanaf die dag niet meer op z'n ligorthese durven te leggen, dus dan maar los. Alleen is het probleem dat dit niet goed is voor z'n houding, dus gistermiddag kwamen ze om een nieuwe afdruk te maken en dan zien we wel wanneer er een nieuwe is omdat het ziekenfonds eerst goedkeuring moet geven.
Daarnaast kwam er ook geen schot in de zaak in het mogen bouwen van de aanpassing van het huis wat al jaren speelt totdat ik afgelopen vrijdag er zo zat van was dat ik de gemeente verteld heb dat ik mijn rechtsbijstandsverzekering maar eens ga in schakelen. Je raad het al, nml. nu willen ze dus weer overal naar gaan kijken, maar wel over de rug van ons, want in die meer dan 10 jaar had alles al lang geregeld kunnen zijn, maar nu moet het nu nog komen en moeten we zelf mee gaan betalen voor jaren. (weet nog niet hoe, maar voel me behoorlijk genaaid, want voor 2015 hoefde dit nml. niet) (mijn ouders hadden ons financieel willen gaan helpen, maar jammer genoeg is deze mogelijkheid weg gevallen, dus we moeten maar kijken wat we kunnen, vandaar dat ik hoop dat er juridisch nog wat geregeld kan worden zodat het bedrag lager kan worden of nog beter helemaal niet, want als het voor 2015 klaar was geweest, had dit alles niet gehoeven)
Ook zijn de oude tekeningen afgekeurd, dus alles moest weer aangepast worden en moet ik gaan orientieren naar mogelijkheden, dus kwam er gistermorgen iemand voor bv. een tillift en douchebrancard en de bouwtekening die we graag zo willen indienen.
Volgende week komt hier een juridisch adviseur met ons mee kijken wat mogelijk is.
Dus eigenlijk ben ik nog heel veel aan het regelen omtrent mijn moeder, zoon enz.
Heb in de tussentijd even zitten kleuren, maar lukt echter nog steeds niet en ben ik wel wat aan het knooien geweest met afbeeldingen die nog gekleurd lagen, maar het wil gewoon niet vlotten.
Ik wil meer, maar er komt weinig uit mijn handen omdat de laatste tijd de zorg veel intensiever is geworden en er behoorlijk veel geregeld moet worden.
Daarnaast kan ik op dit moment de energie niet vinden om te knutselen als ik even de handen vrij heb.
We komen wel weer terug, maar kan nog niet beloven wanneer en zeker is dat het wel veel rustiger gaat worden op mijn blog dan voorheen, want de zorg wordt steeds zwaarder.
Lieve groetjes Jolanda
Abonneren op:
Posts (Atom)