woensdag 14 januari 2015

update

Ten eerste iedereen heel erg bedankt voor het medeleven.
Degene die een kaartje hebben gestuurd ook heel erg bedankt.
Als jullie het niet erg vinden gaan deze kaartjes naar mijn moeder heen omdat ze alle kaartjes bewaard in 1 map en ze vond het ook heel erg leuk als ze die van mij ook mocht hebben.
Hier staan ze nu nog op de kast en zullen ook nog wel een poosje blijven staan!

Op mijn blog blijft het waarschijnlijk nog wel een poosje stil.
Heb toen ik hoorde dat mijn vader ziek was, gelijk zoiets gehad van ik leef voor mijn  gezin en blog, maar op dat moment stortte mijn wereld eigenlijk zo in dat ik dus ook tegen mijn vader zei dat ik ermee wou stoppen.
Waarop hij zoiets had van je moet hier echt mee verder gaan, want hij wist hoe zo´n grote ontspanning het voor mij was. Dit heb ik beloofd om te doen, maar op dit moment wil me niets van de hand.
Heb vorige week even geprobeert te kleuren, maar dit was echter een drama.
Mijn kleurwerk is al nooit wat het wezen moet en velen zijn beter. -nu was het echt troep!

Ben nog heel veel aan het regelen omdat mijn vader een eigen bedrijfje had. E nu alles stopt.
Daarnaast ondersteun ik mijn moeder en moet mijn gezin opvangen, want ook de kinderen hebben een beste klap meegekregen. Zelf moet ik sterk zijn voor de buitenwereld, maar de werkelijkheid is toch echter anders, vooral als ik alleen ben. (met mijn zoon natuurlijk)
Weet dat mijn vader wou dat we de draad gelijk zouden oppakken en hoefden niet te treuren, maar ik kan het nog niet. Het zal vast wel weer komen.
Hopen dat we nog jaren van mijn moeder mogen genieten, want als die weg valt heb ik niets meer.
We wonen dichtbij elkaar en stonden dus ook dag en nacht voor elkaar klaar vooral vanwege onze gehandicapte zoon.
Mijn vader is gecremeerd en je kunt dus ook nergens naar toe.
Hier staat een foto op de kast. Begin volgende maand komt mijn assierraad en wie weet gaat me die de kracht geven.
Wat kan het leven veranderen!
Natuurlijk hebben we geen oud en nieuw gevierd. daarnaast was mijn zoon (gehandicapt) afgelopen weekend jarig, maar kon de moed niet opbrengen om dit te vieren zoals anders. Nu is over iets meer dan een  week mijn dochter jarig en als ik eerlijk ben zie ik al weer behoorlijk tegen deze dag op, maar zal het wel moeten vieren voor haar. Daarnaast kwamen mijn ouders min. 1x per week hier eten. Nu komt mijn moeder wel, maar het is heel anders. Omdat mijn vader tuinman was kwam hij altijd met slecht weer hier koffie drinken en dan paste hij op mijn gehandicapte zoon zodat ik hem niet met slecht weer mee hoefde te nemen om de andere kinderen van en naar school te brengen. Nu is het de laatste tijd slecht weer, maar er komt niemand. Daarnaast ben ik nu nog meer een huismus dan voorheen omdat je sterk hoort te zijn voor de buitenwereld, maar heb hier niet altijd de moed voor, dus dan blijf je gewoon op je eigen.


Voor de  mensen die jarig zijn geweest en binnenkort jarig zijn, ik maak het in de toekomst goed met jullie, maar op dit moment lukt het me nog even niet.
Heb jullie beloofd dat een ieder een kaartje terug zou krijgen met haar verjaardag en die belofte heb ik op dit moment niet waargemaakt, maar jullie houden wat tegoed van mij! (wat in het vat zit verzuurd niet zegt men)
Heb gezien dat er volgers weg zijn gegaan, maar moet eerlijk zijn dat ik me hier op dit moment niet druk over ga maken.